Contact hebben we overal: we zien mensen, zeggen gedag en met een beetje goede wil, doen we dit zelfs met onze mondhoeken omhoog. Maar écht bewust contact, is dat wel zo vanzelfsprekend? Bewust met volle aanwezigheid, zonder bijbedoelingen en overdracht, aansluiten bij de ander? Juist in deze tijd, lijkt het vermijden van contact, onze maatschappelijke opdracht. Hoe manoeuvreer ik mij contactloos, op anderhalve meter afstand en voorzien van mondmasker, tussen het winkelend publiek? De ander écht zien, de tijd nemen, de ander te verstaan, gezien zijn. Mij overkomt het soms dat ik iemand niet zie terwijl ik de wekelijkse boodschappen doe. Dan hoor ik later “ja, je zag me niet, je liep je me straal voorbij”. Ernstiger is het wanneer we met iemand praten en we er niet met onze gedachten bij zijn. Zeker op momenten dat de ander wel behoefte heeft op onze volle aanwezigheid. Herken je het volgende voorbeeld? Je komt bij een dokter in het ziekenhuis, dat is een intelligent mens met een universitaire opleiding, er is een diagnose, een uitleg, er is een behandeling voorgeschreven en eenmaal buiten…… zit je met een onbehagelijk gevoel en denkt: ‘wat een hork’. Het ontbrak niet aan kennis maar je bent niet écht gezien, gehoord en begrepen. Het overkomt ons allemaal wel eens. Je geeft antwoord, je reageert, je handelt en tegelijkertijd ben je er niet met je volle aandacht bij. We maken onbewust een selectie van wat onze aandacht heeft en ons brein laat zich gemakkelijk afleiden. Denk maar aan een moment dat je in de auto rijdt en op een gegeven ogenblik denkt: “verrek, ben ik hier al?”. Je hebt veilig en op de automatische piloot gereden, maar je bent je niet geheel bewust geweest van alles om je heen. Zo vergaat het ons ook in contact. We reageren, hebben contact en toch ook weer niet. Er zijn momenten dat we langs elkaar leven, bijvoorbeeld die receptioniste, die op haar beeldscherm blijft kijken terwijl ze met je praat. En jij, zie je de straatkrantverkoper bij de ingang van de supermarkt staan of kijk je (bewust) de andere kant op? Jules Deelder schreef: De omgeving van de mens, is de medemens. En zo is het!
Mag ik je uitdagen? Nu je deze blog hebt gelezen, maak dan eens bewust écht contact met de eerste de beste persoon die je tegenkomt. Al is het de vreemde naast je in de coupé, de persoon naast je in de rij of je geliefde op de bank. Benieuwd wat het je oplevert!
mensbeeld ©
